Op 15 april 1974 gingen mijn papa en ik op de fiets een verrassingstochtje maken voor mijn vijftiende verjaardag. De eindbestemming bleek de fotozaak Talens op de Grote Markt in Delft te zijn. Tot mijn verbazing (en grote vreugde) kreeg ik maar liefst een echte Nikkormat ft-3 met een 50 mm lens. Het was voor mij pure magie: het heeft maar liefst twee weken geduurd voordat ik er een filmpje in durfde te doen. De Nikkormat lag s ’nachts naast mijn kussen. Soms luisterde ik naar het aflopen van de lange sluitertijden, een soort van rrrr…klik! Heerlijk vond ik dat.

Op zeventienjarige leeftijd werd ik al aangenomen op de Koninklijke Academie voor Beeldende Kunsten in Den Haag op de afdeling Grafisch Ontwerpen met fotografie als één van de hoofdvakken. Daar leerde ik veel over de technische kanten van fotografie zoals het werken met een balgcamera, kleinbeeld fotografie en natuurlijk de creatieve kant van de doka, het afdrukken.

Na het afstuderen heb ik een jaar de grafische en fotoafdeling van TNO gerund, maar daar was ik veel te jong voor, immers nog maar éénentwintig jaar. Naast dat vond ik het ook een beetje saai. Nee, dan Amsterdam. Hier kwam ik bij een kleine ontwerpstudio terecht en genoot niet alleen van mijn baan maar ook van het leven in Amsterdam. Ik hield van elektronische muziek, en heb vervolgens een enkele jaren synthesizers verkocht, en werkte daarnaast als geluids- en opnametechnicus bij Studio 150. Dit was fantastisch werk achter een 32 spoors mengtafel werken terwijl de ene beroemde internationale band na de andere langkwam, met bijbehorende feestjes en kroegentochten.

Na deze dynamische tijd begon ik serieus vliegers toe bouwen. Ik deed dat al langer, maar ik wilde een vliegerwinkel opzetten. Dat resulteerde in Flying Objects, een prachtige winkel midden in de Jordaan. Het was een fantastische en dynamische tijd, waarbij ik vliegeren van kinderspel naar een serieuze sport bracht. Daarnaast bouwde ik metershoge (vijf tot zeven) driedimensionale objecten die nadat ze op stranden uitgetest waren uiteindelijk in gebouwen en grote huizen overal in de wereld eindigden. Op deze unieke objecten ben ik met de kennis en het oog van nu nog steeds trots.

In dezelfde tijd werd ik benaderd door surfmerk O’Neill om als vaste fotograaf hun kledinglijn te combineren met de vliegersport. Zo vloog ik met 150 dia films en twee Nikons de wereld over om op bijzondere locaties te fotograferen. Het was een propvolle periode in mijn leven. Want daarnaast bouwde ik ook nog eens een luchtfotografie systeem met behulp van vliegers (de drone was nog niet uitgevonden). Eén van de opdrachtgevers was bijvoorbeeld de afdeling archeologie van de Universiteit van Amsterdam. Zo zijn met dit systeem de laatste resten van Willem Barentsz’ ‘Behouden Huis’ op Nova Zembla in kaart gebracht.

Rond deze tijd ontdekte ik de eerste versie van Fotoshop (versie drie tegen de huidige versie vijfentwintig). Hiermee kon ik fotografie als creatief medium veel meer inzetten dan ik vroeger in de doka kon. Er ging een wereld voor mij open. Digitale camera’s ontwikkelden zich razendsnel. Een aantal architecten vroeg mij als vaste fotograaf, waarbij ik veel ruimte kreeg om op mijn eigen wijze hun visie te vertalen. Dit was een leuke periode totdat de bouwcrisis toesloeg. Ik besloot mij volledig toe te leggen op de vrije fotografie, waarbij ik een vermenging kon maken van fotografie en grafische kunst. In dezelfde periode dementeerde mijn papa – een gepensioneerde ingenieur – en maakte ik speciaal voor hem een serie foto’s met bouwkranen als onderwerp. Elke keer als er weer eentje afhad, werd hij weer helemaal ‘wakker’ en genoot hij van het beeld.

Na mijn verhuizing naar Harlingen verhuisde mijn beeldvorming op het gebied van kunst mee. Van het ‘verticale’ van de stad, naar het ‘horizontale’ van het wad! Mede onder invloed van de impressionistische schilderstijl van mijn vrouw Elly, laat ik het traditionele ‘plaatjes maken’ volledig los, en weet ik steeds meer de ziel van het Friese landschap, de zee en het wad op mijn manier te verbeelden. Deze creatieve zoektocht is nog lang niet voorbij. Het maakt mij namelijk intens gelukkig!

Ik hoop dat ik hiermee een samenvatting van mijn bewogen kunstzinnige leven heb kunnen geven. Mocht je nog vragen hebben of mijn werk willen zien, dan ben je van harte welkom in de Kleine Kerkstaat 18, of via www.harlingenart.nl. Bel even als je ons wil bezoeken op 06-51187760 Er is natuurlijk altijd koffie!

Wouter Koster


Wouter Koster en zijn vrouw Elly Lagendijk nemen deel aan de open atelierroute op 25 en 26 mei a.s.

Portfolio op Zilt van Wouter Koster